Dag 5 Perhentian Island Besar

Vandaag was voor mij even anders dan verwacht nu ik vanmorgen naar de toilet wilde gaan en ik een rat aantrof in de toiletpot..... Dan ben je even niet zo blij kan ik je vertellen. Ik schrok me echt te pletter! Snel de badkamer op slot, een jurk aan en op hoge poten naar de receptie. Direct waren er een paar man op de been en hadden ze hem gevangen maar ik stond erop om een andere kamer te krijgen. Voor geen goud ging ik daar weer slapen. Dat werd dus verhuizen, twee kamers verderop gaan we ons geluk opnieuw beproeven.

Tsja, wat kan ik verder vertellen..... Hier op het eiland zijn alle dagen gelijk. Opstaan, ontbijten, strand, zwemmen, snorkelen, drinken, zonnen, drinken, eten en snorkelen en dan weer eten. 

Dat snorkelen maak nu juist het verschil, zeker voor vandaag! Jessie, Merit, Kim & Nick zwommen naar het vlot en zagen daar een enorme schildpad die op ongeveer één meter naast Nick omhoog kwam. Dol enthousiast riepen ze ons waarop ik met Marjon er rustig aan naartoe zwommen. Echt op ons gemak daar we er gisteren in grote haast naar toe gezwommen waren en alsnog te laat waren, wij verwachten er nu dus niets van. Tot onze grote schik waren we toch op tijd! Een knots van een schildpad... Theo en Johan kwamen ook op hun gemak aan nadat ze eerst hun snorkels en camera hadden gepakt. Ook zij waren nog op tijd en Johan was zelfs lange tijd achter hem aan gegaan waardoor hij prachtige foto's en filmpjes heeft gemaakt. Nick & Merit leenden de duikbril van Theo waardoor ook zij het goed konden zien, door de bril van Johan ziet namelijk niemand iets doordat deze op sterkte is. Die schildpad kwam meerdere keren naar boven, nam een hap lucht en ging vervolgens weer naar beneden. De beelden spreken voor zich, echt te gek. Terwijl Johan zoet was met deze schilpad spotte Theo nog andere schildpadden zo hadden ze de tijd van hun leven. 

Door al dat snorkelen waren we weer erg laat met de lunch en die hebben we ons lekker laten smaken. 

Voor de dames bestond de middag uit zwemmen in zee en zonnen op het strand. Enige nadeel op dit stuk strand is dat je nagenoeg nergens schaduw hebt! Daar is niet iedereen even blij mee. 

Voor de mannen bestond de middag uit snorkelen onder de pier. Ook dit was weer een gave ervaring. Ze gingen dwars door een school sardientjes en buiten allerlei andere vissen spotten ze ook nog een haai. Ook zijn er nog roggen gezien.

Dan wordt het tijd om op te breken en spreken we af om bij hun in hotel Barat te gaan eten. Na de wandeling door de jungle om bij ons hotel te komen hadden we eerst behoefte aan vocht, veel vocht want door alle activiteiten schiet het drinken er nog wel eens bij in. Alle vier eerst twee drankjes gescoord om ons vervolgens op te frissen voor de boottaxi naar hotel Barat. Dat ging niet zo vlotjes omdat er geen taxi klaar stond en deze best lang op zich liet wachten. Er stond een stel te wachten waarvan ik wist dat ze in hotel Coral View zaten en daar Theo dat hotel op het oog had voor een eventuele volgende keer hebben we naar hun ervaringen gevraagd. De ligging is namelijk echt fantastisch. Het is nog maar de vraag of je het ervoor over hebt maar dat zien we dan wel.

Johan appte ons waar we waren omdat zij al een tafel hadden voor zijn achten terwijl zij daar nog maar met zijn viertjes waren en het nogal druk was. Gelukkig gaf dat geen problemen en hebben we heerlijk met elkaar gegeten. Maar toen ging het uit het niets keihard waaien en kregen Kim & Merit het al gauw koud. Hier hield het echter niet bij op want een tropische bui stak de kop op en niet zo zuinig ook. Steeds maar harder en harder, niet te geloven. Punt was dat wij nog met de watertaxi terug moesten en het steeds maar later en later werd. Eerst moesten we er smakelijk om lachen maar toen het steeds langer ging duren werd het toch minder leuk. Merit ging vast naar bed want zij moest morgen samen met Johan om 8 uur duiken en vroeg opstaan is nou eenmaal niet haar sterkste kant, heb ik me laten vertellen. 

Maar uiteindelijk werd de regen gestaag minder en minder en ging Johan bij de pier kijken of er al een taxi beschikbaar was. Het geluk was met ons, al moest de boot wel eerst leeggeschept worden en dat was nog best een klus. Toen de boot leeg was gebaarde hij naar ons dat we eerst naar het einde van de pier moesten lopen en zo 

geschiede. Nog even geduld en dan instappen maar. Met 8 personen in een net iets te kleine boot. Het was krap maar wij waren dolblij dat we erin zaten. Kim & Nick zaten voorin en kregen de volle laag en Kim had het al zo koud. Nu liggen we allemaal in bed en maak ik nog even dit verslag. Het is inmiddels 01.30 uur en ga ook ik lekker slapen. Tot morgen.