Dag 7 Perhentian Island Besar

Zelfs ik werd vanmorgen wat later wakker. Kim kwam de zonnebrand halen, deze was in de tas blijven zitten. Ondanks dat waren we ruim op tijd voor het ontbijt. Om 9.45 uur waarschuwde Theo Nick dat als hij nog wat wilde eten hij direct moest komen. Er was niets bij het ontbijt wat we voor hem mee konden nemen. Dat werkte hoor! Hij kon nog net ontbijten en zelfs een paar eitjes laten bakken.

We wilden vandaag met zijn allen wat gaan doen maar nu Jessie ziek was en zij met Marjon bij hun kamer bleven en Johan en Merit gingen duiken, hebben we de plannen omgegooid. 

Het leek ons leuk om de andere kant van het eiland te gaan bekijken. Dat bleek een succes. We hadden van alles mee, beachbal, frisbees en onze snorkels. Je kon best een eind lopen en de accomodaties werden steeds ouder en het onderhoud aan de vele trappen liet echt te wensen over maar waren wel leuk om te zien. Op enig moment was de betonnen trap afgebroken en moest je via de grote brokstukken je weg vervolgen. Dit had ook wel weer zijn charme. Op dit deel van het eiland zaten veel meer locals dan waar wij zitten. Zo'n beetje aan het einde van waar we konden komen, zijn Theo & Nick als eerste gaan snorkelen omdat ik daar onze spullen niet onbeheerd durfde achter te laten. Er kwamen daar steeds meer bootjes van snorkelexcursies en dus steeds meer mensen. Wel lachen hoor want al die Chinezen cq Japanners kunnen niet zwemmen waardoor zij met een zwemvest aan gaan snorkelen. Voor ons een stom gezicht omdat bij ons nagenoeg iedereen kan zwemmen. Theo en Nick kwamen enthausiast terug. Nu was het de beurt van Kim en mij. Op deze plek vond ik het fijner om te snorkelen dan bij Perhentian resort omdat ik het koraal hier mooier vond en ik veel meer verschillende vissen heb gespot, waaronder Nemo visjes. Deze had ik al eerder gezien maar minder dan hier. Het is net of je in de film Finding Nemo terecht bent gekomen. Ja echt! Het was het prettigst toen al die excursieboten weer vertrokken waren. Eén van die Chinesen had een fles met voeding waardoor er super veel vissen om hem heen zwommen. Wat een spektakel.  Theo en Nick deden nog een rondje, maar nu met de camera. Ben reuze benieuwd hoe die beelden zijn geworden. De rest van onze spullen bleven ongebruikt daar het al gauw laat was en we voor de lunch weer een eindje terug moesten lopen. We wilden wel bij een betrouwbaar tentje zitten want in ziek worden hadden we geen zin natuurlijk.

De middag hebben we doorgebracht onder de palmbomen bij ons eigen resort. Lekker een boek lezen en wat drinken. Ons luchtbed heb ik voor het eerst gebruikt! Wel pas op het einde van de dag hoor anders wordt je geroosterd...

Bij Cocohut gegeten waar Nick aangaf toch wel erg moe te zijn. Vandaar dat we vroeg  in ons chalet zijn en ik dit verslag al vroeg klaar heb.

Tot morgen.