2e dag Perhentian Island

25 juli 2019 - Perhentian Islands, Maleisië

Vannacht hebben we allemaal wat minder lekker geslapen. Geen idee waarom, behalve bij Nick, hij is vannacht ziek geworden. Erge pijn in zijn buik, diarree, het koud hebben en spugen. Gelukkig hebben we van alles bij ons, maar Nick is niet zo van de pilletjes en gedoe.

We hebben met zijn drietjes ontbeten en een paar banaantjes voor Nick gekocht zodat als hij trek mocht krijgen, hij wat kon eten. Theo heeft cola gekocht dat werkt namelijk ook prima bij dit soort klachten weten we uit ervaring. 

Het was wat regenachtig vanmorgen. Kim kwam helemaal opstandig en boos naar ons chalet. Ze was erg teleurgesteld niet alleen over het weer maar ook omdat haar nieuwe bikini weg was. De avond ervoor had ze deze te drogen gehangen op het rek waarvan de buren kennelijk vinden dat deze alleen voor hen is.... Iedere keer hangen ze het zwemgoed van Kim & Nick ergens anders op. Bij navraag bij de receptie bleek dat het was afgegeven. Ze kwamen het brengen en je wil niet weten hoe blij ze was. 

Na regen komt zonneschijn, zowel letterlijk als figuurlijk! Het weer klaarde op en we zijn gaan snorkelen. Nick was nog te ziek, hij is de hele dag op bed gebleven. Het snorkelen was een spektakel! Theo en Nick waren al eens wezen snorkelen maar Kim en ik nog niet. We hadden nieuwe maskers gekocht, deze bedekken je hele gezicht zodat je geen pijpje meer in je mond hebt maar gewoon kunt ademen in het masker. Wat een verademing is dat zeg!

Vandaag heb ik voor het eerst een haai(tje) gezien. De rest van ons had dat vorige keer al gezien maar ik was daar steeds te laat voor. Kim zag een grote smalle lange vis en Kim en ik vonden dat gaaf, totdat Theo zei dat het een Barracuda was. Wij toch maar even wat meer afstand genomen..... De Nemo visjes waren weer rijk vertegenwoordigd en hoewel Theo ze meestal miste heeft ook hij ze nu meerdere keren gezien. Dit blijft wel heel speciaal. Vele kleine en grotere gekleurde vissen je kunt het zo gek niet bedenken. De 2e haai die we zagen was vlak bij de kust, echt ongelofelijk. Dit deed Theo beslissen om op het eind van de dag, toen er bijna niemand in het water was met zijn telefoon het water in te lopen. Waar hij op hoopte gebeurde, hij zag weer een haai en kon dit al wandelend filmen! Hij liep gewoon met hem op. Super gaaf. 

Toen we na de lunch weer gingen snorkelen zagen we ook nog een schildpad, het blijft prachtig om een tijdje met zo’n grote schildpad mee te zwemmen. Het duurde Kim wat te lang en zij ging zelf nog op zoek, hierbij heeft zij nog twee andere grote schildpadden gezien.

Eenmaal terug bleek het met Nick wel wat beter te gaan maar het hield niet over. Mee eten was geen optie voor hem dus nog wat bananen en een cola voor hem gehaald. Wel vreemd om een hele dag met zijn drieën op te trekken in plaats van met zijn viertjes. Natuurlijk hielden we via de app contact met elkaar. 

Na het diner weer snel naar het chalet om Nick niet constant alleen te laten.

Hopelijk is hij morgen weer de oude.

Tot morgen!

Foto’s